Goran Čavajda Čavke

6 – 22. jun

 

U saradnji sa klubom Podmornica, 2012. godine pokrenuta je inicijativa da se prolaz u kome se nalazi Ulična galerija nazove po kultunoj ličnosti Goranu Čavajdi Čavketu. Čavketovi prijatelji i fotografi Goranka Matić, Miladin Jeličić Jela i Zoran Vujović Vuja, izložbom fotografija doprineli su inicijativi da prolaz između Trga Nikole Pašića i Nušićeve ulice ponese njegovo ime.

 

 

Osamdesetih godina prošlog veka rađao se sasvim nov duh koju je predstavljao viziju slobodnog društva koje počiva na slobodnim pojedincima. Nastajale su prve istinske ikone urbane kulture kod nas. Bunt te urbane kulture ogledao se u organizovanju novih formi društvenosti, imidža, pojavnosti, različitih artefakata, ali i različitih formi samoorganizovanja i potkulturnog delovanja. Tada su isplivale i brojne beogradske muzičke grupe, desila se jedna nova mladost koja je nosila novi senzibilitet.

 

Početak Čavketovog umetničkog delovanja vezuje se za bend Butik (Čavke, Nebojša Antonijević – Anton i Zoran  Radomirović – Švaba), a 1980. godine postaje bubnjar kultnog beogradskog sastava – Električni orgazam. Povremeno gostuje Partibrejkersima. Kasnije postaje deo benda Babe (Žika Milenković i Zoran Ilić), a u istom periodu (1992) i član grupe Rimtutituki. Kao pripadnik osvešćenog dela tadašnjeg Beograda, sa ekipom (Milan Mladenović, Zoran Kostić Cane, Nebojša Antonijević Anton, Borko Petrović, Srđan Gojković Gile, Zoran Radomirović Švaba i Ljubomir Jovanović Jovec) pokušava da probudi glas protesta protiv ratnog ludila, ekonomske i kulturne destrukcije antiratnim porukama. Važno je istaći da su upravo pomenuti akteri tog vremena uz brojne kolege i prijatelje predstavljali prodor autentičnog rokenrola u kulturni život Beograda, i svakako dali novi kvalitet tom kulturnom životu.

 

Njegovo muzičko delovanje prijatelji objašnjavaju kao kombinaciju Ringo Stara i Čarli Votsa, neki dodaju i Kejt Muna. Ritam, precizan, perfektan i neponovljiv. Pojavnost, kombinacija egzibicionizma i latentnog koketiranja. Muzika koju je stvarao ili u kojoj je sudelovao obezbedila mu je dug život i nakon njegovog fizičkog odlaska. Bio je multitalentovana ličnost. Pored muzike, ostvario je ulogu u pozorišnoj predstavi Zigi Stardast ulogom Mark Bolena, a pored toga beleži i nekoliko filmskih ostvarenja od kojih je možda najvažniji dokumentarni film Geto – tajni život grada, autora Ivana Markova.

 

Umro je 1997. godine na Tasmaniji i od tada je negde u Tihom okeanu.

 

 

Komisija za spomenike i nazive trgova i ulica Skupštine grada Beograda prihvatila je inicijativu Ulične galerije i kluba Podmornica da ovaj prolaz dobije njegovo ime. Od 30. januara 2013. godine Ulična galerija nalazi se u Čavketovom pasažu.